لثه و دندان دیابتی ها در خطر است - وبلاگ ریاضیات

به گزارش وبلاگ ریاضیات، دیابت به اسم یکی از مهم ترین عوامل خطرساز در بیماری های پریودنتال (بیماری های لثه ای) به تعداد می آید. در افراد دچار دیابت کنترل نشده، مقدار التهاب و عفونت لثه ای و تخریب پریودنتال به مراتب بیشتر از افراد غیر دیابتی است که در نهایت می تواند به آبسه های پریودنتال، لقی دندان ها و از دست رفتن آنها منجر گردد. این مساله به ویژه در افراد دیابتیک

لثه و دندان دیابتی ها در خطر است

نویسنده: دکتر ندا مسلمی*

دیابت به اسم یکی از مهم ترین عوامل خطرساز در بیماری های پریودنتال (بیماری های لثه ای) به تعداد می آید. در افراد دچار دیابت کنترل نشده، مقدار التهاب و عفونت لثه ای و تخریب پریودنتال به مراتب بیشتر از افراد غیر دیابتی است که در نهایت می تواند به آبسه های پریودنتال، لقی دندان ها و از دست رفتن آنها منجر گردد. این مساله به ویژه در افراد دیابتیک جوان تر شاخص است. در صورتی که رعایت بهداشت دهان در فرد دیابتیک نامطلوب باشد و یا سیگاری هم باشد، این تأثیر دوچندان می گردد.

با این حال خوشبختانه در افراد دارای دیابت کنترل شده، شیوع و شدت بیماری پریودنتال مشابه افراد غیر دیابتی می باشد بنابراین کنترل قند خون در افراد دیابتیک شاخص مهمی در آغاز و پیشرفت بیماری پریودنتال به تعداد می رود. از طرفی دیگر، پاسخ به درمان پریودنتال در افراد دیابتیک کنترل نشده به مقدار افراد سالم دیابتیک کنترل شده رضایت بخش نبوده و احتمال عدم ترمیم زخم و بروز عفونت پس از درمان در این افراد بالاتر خواهد بود. گفتنی است که افراد دارای HbA1c زیر 7 درصد به اسم افراد دیابتیک کنترل شده محسوب می شوند. به عبارتی در صورتی که مقدار HbA1c زیر این حد باشد، احتمال وقوع عوارض دیابت ناچیز خواهد بود. جالب اینکه، نه تنها دیابت می تواند اثر مخرب روی شرایط پریودنتال داشته باشد، وجود عفونت پریودنتال هم می تواند کنترل قند خون را تحت تأثیر قرار دهد. بر اساس نتایج تعدادی از مطالعات، با انجام جرم گیری و تمیز کردن دندان ها کنترل قند خون با دوز کمتری از دارو امکان پذیر خواهد بود.

از آنجا که دیابت قندی در ایران شیوع نسبتاً بالایی دارد، ممکن است بسیاری از بیماران از دیابتی بودن خود مطلع نباشند. موارد سیستمیکی نظیر پرنوشی، پرخوری و پرادراری از علایمی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند. بعلاوه مشاهده مواردی نظیر تخریب پریودنتال سریع و شدید، بافت لثه ای متورم و خون چکان و آبسه های متعدد پریودنتال، دندانپزشک را به احتمال وجود بیماری دیابت هدایت می نماید و در این صورت تست های آزمایشگاهی جهت تایید یا رد این حدس به کار می فرایند.

در رابطه با بیماران با دیابت کنترل نشده، بیمار باید جهت کنترل قند خون به پزشک معالج ارجاع گردد و تا زمان کنترل قند خون، فقط می توان درمان اورژانس را برای بیمار انجام داد.

در بیماران با دیابت کنترل شده معمولاً می توان بدون نگرانی و مانند افراد غیردیابتیک درمان پریودنتال را انجام داد البته با تحت نظر قرار دادن از لحاظ بروز علایم و نشانه های پایین افتادن قند خون حین درمان>

پی نوشت ها :

*متخصص پریودونتولوژی

منبع: www.salamat.com

/ک

منبع: راسخون