شما هیچ وقت کاملا خوب نمی شوید!

به گزارش وبلاگ ریاضیات، بی دقتی های ما در خیابان چه بلایی قرار است سرمان بیاورد - چه آن وقتی که پشت فرمان نشسته ایم و با یک عابر پیاده یا یک وسیله نقلیه برخورد می کنیم؛ چه آن وقتی که بی خیال و سر به هوا از عرض خیابان رد می شویم و هیچ توجهی نداریم؟ در چنین مواردی اگر شانس بیاوریم و ما را زود به اورژانس منتقل نمایند و اگر باز هم شانس بیاوریم

شما هیچ وقت کاملا خوب نمی شوید!

شما هیچ وقت کاملا خوب نمی شوید!

تبادل نظر با دکتر بابک سیاوشی، متخصص ارتوپدی

بی دقتی های ما در خیابان چه بلایی قرار است سرمان بیاورد - چه آن وقتی که پشت فرمان نشسته ایم و با یک عابر پیاده یا یک وسیله نقلیه برخورد می کنیم؛ چه آن وقتی که بی خیال و سر به هوا از عرض خیابان رد می شویم و هیچ توجهی نداریم؟ در چنین مواردی اگر شانس بیاوریم و ما را زود به اورژانس منتقل نمایند و اگر باز هم شانس بیاوریم و دچار آسیب های حیاتی و مرگ آور نشویم یا اگر مشکلاتی از قبیل قطع نخاع یا قطع عضو برای مان پیش نیاید، تازه بعد از 24 تا 48 ساعت دردهای شدیدی در سرتاسر بدن به استقبال مان می آید؛ دردهایی که ممکن است حتی تا آخر عمر رهایمان نکند.

دکتر بابک سیاوشی، استادیار ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در این خصوص بیشتر برای مان شرح می دهد.

آقای دکتر! معمولا بعد از تصادف و در حدود 24 تا 48 ساعت بعد از آن، درد شدیدی در سرتاسر بدن خود احساس می کنیم. چه اتفاقی می افتد که ما با وجود اینکه جایی از بدن مان نشکسته، چنین دردی را احساس می کنیم؟

وقتی یک فرد دچار تصادف یا ضربه می گردد، ضربه تنها به یک جای بدن او وارد نمی گردد. برای مثال، کسی که از روی موتورسیکلت پرت می گردد و روی آسفالت غلت می خورد، به نقاط متعدد و مختلفی از بدن او ضربه وارد می گردد. نقطه حداکثر ضربه ممکن است دچار شکستگی یا آسیب عمده گردد اما در سایر نقاط حتی در صورت بروز نیافتن شکستگی، ماکوفتگی خواهیم داشت. شکستگی ها معمولا بیشتر به یاد می مانند اما ممکن است به کوفتگی ها توجهی نگردد یا برعکس، ما متوجه وقوع کوفتگی بشویم ولی احتیاج به درمان نداشته باشد. بنابراین اگر از نقاط دچار شکستگی صرف نظر کنیم، سایر نقاط دارای کوفتگی ممکن است تا مدت ها، دچار درد و تغییرات رنگ بنفش یا کبودی باشد.

در این دردهای کوفتگی که فرمودید، منشأ درد کجاست؟ برای مثال، اگر استخوان آسیب ندیده باشد، آسیب چه قسمت هایی باعث بروز درد می گردد؟

منشأ این درد، بافت نرم است؛ به صورتی که در هر کوفتگی بعضی از تارهای عضلانی پاره می شوند و خون ریزی های کوچکی اتفاق می افتد. علاوه بر این، بدن در ناحیه بروز کوفتگی برای مقابله با آسیب، نوعی فرآیندهای التهابی را فعال می نماید. هدف این فرآیندهای التهابی، بهبود کوفتگی است اما خود این فرآیندها درد ایجاد می نمایند؛ پس درد هم می تواند ناشی از آسیب مستقیم باشد و هم ناشی از التهاب به وجود آمده در آن منطقه.

یعنی استخوان اگر نشکسته باشد نمی تواند باعث ایجاد درد گردد؟

به ندرت، در صورتی که پرده نازک روی استخوان، از روی استخوان جدا گردد و دچار پارگی گردد (حتی در صورتی که استخوان نشکسته باشد) می تواند ایجادنماینده درد باشد.

برای خوب شدن درد ناشی از کوفتگی باید چه کار کنیم؟

به طور خلاصه، برخورد با کوفتگی چند مرحله دارد. در قدم اول استراحت عضو مبتلا باید رعایت گردد؛ به طوری که اگر عضو آسیب دیده بازو یا شانه باشد آن را به گردن آویزان می کنیم یا اگر عضو آسیب دیده یکی از اندام های تحتانی (برای مثال ران یا ساق) باشد از آتل یا بانداژ استفاده می کنیم. ناحیه دچار کوفتگی در هنگام استراحت باید بالاتر از سطح بدن قرار داده گردد؛ برای مثال، با استفاده از یک بالش در زیر آن. در نهایت باید گفت هرچه ورم در آن ناحیه کمتر باشد، بهتر است و درد ناشی از آن کمتر خواهد بود.

کیسه یخ چه طور؟

در مرحله حاد، یعنی در لحظات و ساعت های اولیه کیسه یخ مفید خواهد بود اما بعد از 24 ساعت اول باید از کیسه آب گرم استفاده کنیم.

استفاده از مسکن ها را تا چه حد توصیه می کنید؟

استفاده از مسکن ها اجباری نیست و براساس احتیاج هر فرد، با توجه به اندازه درد او و قدرت تحمل درد، می توان از مسکن استفاده کرد. داروهای ضدالتهاب هم با کم کردن شدت التهاب می توانند اندازه درد را کاهش دهند. در مجموع اگر کسی دردش کم باشد، می تواند از مسکن های خفیف و اگر کسی درد زیادی داشته باشد می تواند از مسکن های قوی استفاده کند.

عضو دچار کوفتگی باید کاملا بی حرکت باشد. درست است؟

به هیچ وجه! این تصور در گذشته رایج بوده که باید برای درمان اندام ها را به طور مطلق بی حرکت کرد اما ارتوپدی تازه بر حرکت یا به عبارتی راه انداختن هر چه سریع تر اندام تاکید می نماید. البته محدودیت هایی در این جهت وجود دارد، یعنی اگر خون ریزی زیر جلدی یا داخل عضلانی داشته باشیم باید صبر کنیم تا این توده خون ریزی (هماتوم) جذب گردد و بعد از آن حرکت را آغاز کنیم.

پس این بی حرکتی مطلق، مربوط به گذشته بوده؟

بله، مربوط به گذشته بوده و عوارضی هم داشته؛ برای مثال، بعد از 3 تا 4 هفته که گچ را باز می کردند معمولا مفاصل کاملا خشک بوده.

برای فردی که مثلا 2 ماه پس از تصادف همچنان از درد کوفتگی شکایت می نماید، چه توصیه ای دارید؟

فرایند التیام التهاب، اگر فیزیوتراپی زود آغاز نگردد، تمام بافت های نرم مانند بافت های زیر جلد یا عضله به بافت همبند فیبری تغییر شکل می دهند و به اصطلاح خشک می شوند. غلبه بر این فیبری شدن ممکن است تا مدت ها طول بکشد و این مدت طولانی طبیعتا همراه با درد و ناتوانی خواهد بود، بنابراین تمام کوشش ما این است که بیماران را توجیه کنیم که برای بهبود این حالت باید صبر و استقامت به خرج دهند تا فرایند التهاب طی گردد. بیمار باید قبول کند که با انجام فیزیوتراپی طولانی مدت حتی برای 4 تا 5 ماه ممکن است به تدریج و آرام آرام بهبود رخ دهد. بنابراین خواهش من این است که بیماران محترم انتظار معجزه نداشته باشند که با یک گچ گیری یا یک بانداژ به سرعت بهبود پیدا نمایند. مزمن یا طولانی شدن از ویژگی های کوفتگی است که شاید در کوتاه ترین زمان ها حداقل 2 تا 3 هفته طول بکشد، بنابراین برگشت به زندگی عادی ممکن است تا 6 ماه یا یک سال هم طول بکشد.

چه قدر مراجعه مکرر و منظم به ارتوپد و فیزیوتراپیست را در درمان کوفتگی موثر می دانید؟

اصلا این از شروط درمان هر بیمار ارتوپدی است که کوفتگی هم یکی از موارد آن است. بیمار باید به صورت رفت و برگشتی تحت نظر باشد و مرتب از طریق پزشک ویزیت گردد؛ یعنی به اصطلاح نباید مریض را به حال خود رها کرد. بیماران هم در نظر داشته باشند که مراجعه نکردن می تواند فرایند بهبود را در آنها به تعویق بیندازد. بعلاوه همان طور که در قسمت های قبلی هم عرض کردم بهبود کوفتگی باید در همراهی کامل و به یاری فیزیوتراپی باشد.

تنه و گردن هم می توانند دچار کوفتگی شوند؟

صددرصد. در این نواحی هم ما کوفتگی داریم ولی قبل از آن در خصوص شکم و گردن و آسیب های مربوط به آن که به همکاران سرویس جراحی مربوط می گردد بیماران محترم باید احتمال آسیب به اندام های حیاتی مانند کبد و طحال یا در خصوص گردن باید احتمال آسیب به ستون فقرات گردنی و نخاع گردنی را در نظر داشته باشند.

حرف آخر؟

حرف آخر را مردم در خیابان خواهند زد؛ هنگام عبور از عرض خیابان، رعایت نکردن قوانین رانندگی، رانندگی پرخطر پشت فرمان موتورسیکلت یا نبستن کمربند ایمنی. هر کدام از اینها فاجعه ای است که یک عمر ناتوانی و درد را (تازه اگر آسیب های حیاتی و عضوی رخ ندهد) در پی خواهد داشت. اگر نکات ایمنی را رعایت نکردند و ناگزیر از مراجعه به بخش ارتوپدی شدند آن وقت باید از بی دقتی های خود یک عمر گله مند باشند چون خیلی محتمل است که یک بیمار ارتوپدی این جمله را بشنود: شما هیچ وقت به طور کامل خوب نمی شوید.

منبع:www.salamat.com

منبع: راسخون

به "شما هیچ وقت کاملا خوب نمی شوید!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "شما هیچ وقت کاملا خوب نمی شوید!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید