جان و دنیا ایران؛ اصفهان
به گزارش وبلاگ ریاضیات، به اصفهان رو که تا بنگری بهشت ثانی، به زنده رودش سلامی ز چشم ما رسانی… گفتن و نوشتن از اصفهان باید کار بسیار دشواری باشد. چون بناست تعریفی از نصف دنیا را در قامت یک شهر بازگو کنیم و از وصف حال و احوالت آن بنویسیم.
خاک اصفهان همانند توتیایی ست که چشم دل شما را جلا می دهد و در نگاه شما نصف دنیا را نمایان می نماید.
نیم دنیا در سرزمین پارسی
هر رهگذری که راهش به این شهر خورده است بی معطلی آن را نصف دنیا نامیده است. البته که وجود بیش از شش هزار آثار باستانی در کنار کوه، دشت و رود در این امر بی تأثیر نبوده است.
اینجا میراث گران بهای سال های متمادی از تاریخ و هویت ملی ایران است که در هر عصر نگینی درخشان بر پیشانی تاریخ چسبانده است.
چه در اعصار دوره ساسانیان و چه بعد از اسلام هنر و معماری در جای جای اصفهان ریشه دوانده و آن را متمایز ساخته است. اما اوج شکوه و اعتلای این شهر را باید به حکومت صفویه که مهد ذوق و هنر تاریخ ایران زمین نسبت داد.
در اصفهان چه کنیم و به کجا رویم
وجود این همه زیبایی کار را برای گردشگران در تور اصفهان سخت می نماید که به کجا فرایند.
در ادامه به معرفی چند مکان منحصربه فرد در این شهر می پردازیم که بازدید آن بر هر رهگذری واجب است.
مسجد امام
شاید اهالی خود اصفهان از تماشا هرروزه این حجم از شاهکار تاریخی حالت خنثی پیدا نموده باشند اما برای گردشگران به خصوص هنگام دخول به میدان نقش دنیا موجی از شوک و حیرت در صورت چیز دیگری دیده نمی گردد.
در این میدان، شما می توانید به بازدید مسجد امام بروید که درگذشته به مسجد شاه یا سلطانی معروف بوده است. اوج معماری، کاشی کاری و نجاری قرن یازدهم در این اثر گنجانده شده است.
این مسجد در دوران صفویه ساخته و جز بهترین معماری های دنیا اسلام به تعداد می آیید.
مسجد شیخ لطف الله
در ضلع شرقی میدان نقش دنیا، مسجد شیخ لطف الله به زیبایی هر چه تمام در حال درخشش است. کاشی کاری هایی از جنس طلا و تزئینات پیچیده آن یکی از دلایل شکوه این بنا است.
نمای داخلی و خارجی این بنا بسیار محصورکننده است. این مسجد به دستور شاه عباس اول و به وسیله استاد محمدرضا اصفهانی در مدت هجده سال ساخت شد.
کاخ عالی قاپو
خدمات ارزنده که دوران صفویه در این مرزوبوم انجام داده اند قابل ستایش و تقدیر است. عمارت عالی قاپو ستاره درخشان دیگری در میدان نقش دنیا است که مأمن حکایت و حرف های بی تعداد می باشد.
سنگ بنای این کاخ آجری منقش شده در زمان شاه عباس اول صفوی بنا شد و در دوران شاه عباس دو، شاه سلیمان و شاه سلطان حسین تکمیل شده است.
بنای عالی قاپو با ارتفاعی حدود 48 متر تا کف بازار بلندترین کاخ چندطبقه تا چند دهه اخیر در شهر اصفهان بوده است. پلکان های این بنا بعضاً تنگ و به شکل زیگزاگی ست که به پلکان شاهی معروف می باشد. روبه روی هر پله پنجره های توری شکل و گنبدی به چشم می خورد که روشنی راهروها را تأمین می نماید.
نکته جالب این کاخ، مربوط به آستانه آن (درب ورودی) بود. این مکان که از جنس مرمر است و چنان در عالی قاپو اهمیت و ارزش داشت که هرکسی قصد شرف یابی، خدمت پادشاه را می کرد، جلوی آن بر روی زمین زانو می زد و آن را می بوسید. هیچ کس حق پا گذاشتن در این قسمت را نداشت، چون هر کس برخلاف این قانون عمل می کرد؛ کتک مفصل از نگهبانان عمارت می خورد.
اما نقطه معروفیت کاخ، طبقه ششم و اتاق تالار موسیقی است. در این قسمت از کاخ اشکالی از جام و ظروف با گچ در دیوار ساخته شده که علاوه بر زیبایی و تحسین هنروران گچ بر؛ خاصیت آکوستیک داشته و صوت موسیقی ها را بدون انعکاس پخش می نماید.
سی وسه پل
روزی روزگاری بر فراز رود سرزنده زاینده رود پلی باعظمت بنا شد تا محلی برای برگزاری جشن ها گردد.
این پل که یکی از پل های درجه اول دنیا شناخته می گردد، 300 متر طول دارد و در زمان شاه عباس صفوی ساخت شد.
هدف از ساخت این بنا برپایی جشن هایی مانند آب پاشان و خاج شویان بوده که الله وردی خان اوندیلادزه را مأمور می نماید تا آن را بسازد.
هنوز هم گه گاهی جرعه از زاینده رود بر ستون های سی وسه پل جاری می گردد و دل رهگذران را شاد می نماید.
چهل ستون
میراث دیگری که از شاه عباس اول در این سرزمین به جای مانده است.
کاخ چهل ستون عمارتی ست با چهل ستون و ایوان های متعدد که در مساحتی به وسعت 67 هزار مترمربع بنا شده است.
رو به روی کاخ حوضچه زیبایی قرار گرفته است و دورتادور آن، باغی از گل و درختان سبز شده است. دیوار بنا هم منقش شده با نقاشی های مدرن و دل فریب می باشد که شما را ساعات برای تماشای خود سرپا می ایستاند.